ανά(σ)ταση

σαν σκηνοθέτες επιθυμίες, φόβους, αποτυπώνουν που φωλιάζουν στη ψυχή του καθενός… στούντιο κινηματογραφικό, αυτό τ’ ανθρώπινου εγκεφάλου σκηνές απ’ το μέλλον αναπαριστούν… ενδόμυχα, ασυνείδητα, ενστικτωδώς… και καταγράφουν… καταγράφουν όχι μονάχα όλα όσα έχουμε βιώσει, μα κι αυτά, που έχουμε εμείς οι ίδιοι επιλέξει να μας συμβούν…
 
σκέψεις… τι είναι τελικά οι σκέψεις;;; γιατί με προτζέκτορες μοιάζουν, που με κάθε λεπτομέρεια προβάλουν τις σκηνές που ‘χουμε ζήσει, στον τοίχο της ζωής…
 
γιατί μέσα στον ανθρώπινο εγκέφαλο υφαίνουν τον ιστό τους… στον ανθρώπινο νου;;; γι έναν πολύπλοκο μηχανισμό ασφαλείας πρόκειται ή μήπως για τα κλειδιά, που θα μας απελευθερώσουν ουσιαστικά απ’ όλα μας τα δεσμά… απ’ όλα μας τα δεινά…
 
σπόρους φυτεύουμε όλοι, ασυνείδητα – συνειδητά στην καλλιεργήσιμη τούτη, του υποσυνείδητου μας γη… δυνητικοί αγρότες είμαστε όλοι… πως περιμένουμε άραγε να θερίσουμε διαφορετικά, απ’ αυτά που μοναχοί μας, έχουμε σπείρει;;; τ’ αύριο… τ’ οποιοδήποτε δικό μας αύριο, το πλάθουμε μοναχά εμείς, προσωπικά!!! γι αυτό και παραμένουν ιδιαίτερα σημαντικά, τα σπόρια, τα υλικά…
 
ενεργειακές σκέψεις… ενεργητικές σκέψεις… αυτές είναι οι απόλυτοι, οι μοναδικοί πρωταγωνιστές… ζούμε – βιώνουμε, αργά η γρήγορα, οτιδήποτε είχε κατά το παρελθόν στη βάση δεδομένων του νου, από ‘μας τους ίδιους καταγραφεί… έτσι, όπως το ‘χαμε ακριβώς, υποσυνείδητα δρομολογήσει…
 
τη μοίρα, τ’ άστρα, το πεπρωμένο, το κάρμα, ξεχάστε… υπαρκτές ναι! μα αμελητέες ποσότητες, ειν’ αυτά… το σενάριο δε γράφεται απ’ τους άλλους για μας… μονάχα από ‘μας τους ίδιους, για εμάς… εμείς το καθορίζουμε!!! ουδέποτε ήμασταν ή υπήρξαμε, κάποιου είδους τιμωρίας κομιστές… αρνητικές ενέργειες, παραλείψεις, προβολές, όλα αυτά, π’ εμείς οι ίδιοι στο παρελθόν δημιουργήσαμε…
 
άραγε ποιος ή τι ορίζει, πως δεν μπορούμε να επέμβουμε;;; κάθε νόμος, κάθε ενέργεια, κάθε ροή, μοναχά με κάτι ισχυρότερο μπορεί ν’ αλλάξει… αλλά μπορεί… κι η σκέψη είναι, ναι! είναι ένας απ’ αυτούς!!! σκέψεις, λέξεις, πράξεις, μας καθορίζουν τελικά… σκέψου, τι προηγείται σ’ όλα αυτά;;;
 
διάβαση, απ’ της οδύνης την περιοχή, στης ψυχή μας τ’ ανέσπερο φώς… όλοι περνούμε δοκιμασίες φυσικά, κάποιοι όμως ορθώνουν ανάστημα όταν κάποιοι άλλοι σκύβουν το κεφάλι… κι αν γονατίζουν, δεν είναι επειδή δεν υπομένουν πλέον το ζυγό, μα επειδή ήρθε η ώρα… η στιγμή να εκτιναχθούν!!!…
 
δικαίωμα στην ευτυχία, στη χαρά, έχουμε όλοι… τι ‘ναι όμως αυτό, που σκοτώνει τ’ όνειρα μας τελικά;;; γιατί επιτρέπουμε την επιβολή, στο φόβο την άρνηση κι άλλα συναισθήματα αρνητικά… γιατί δεν προτάσσουμε τις θετικές μας σκέψεις σ’ όλα αυτά… γιατί σαν αλεξίσφαιρό μανδύα, δεν τις φορούμε…
 
σκοπό ζωής, τις θετικές σας σκέψεις κάντε… με τον εαυτό σας απορήστε, τούτη τη στιγμή… άραγε γιατί αναπολείτε δυσάρεστες καταστάσεις απ’ το παρελθόν… γιατί εξακολουθείτε να μένετε δέσμιοι και να δίνετε τροφή και υπόσταση σ’ αυτό… πιο το όφελος σας απ’ αυτή τη διεργασία;;; όλα έγιναν για κάποιο σκοπό και οτιδήποτε δεν μπορεί πλέον ν’ αλλάξει, τίποτε δεν τ’ εμποδίζει ταυτόχρονα, σε μια ανάμνηση γλυκεία να μετουσιωθεί… και σ’ οδηγό…
 
μην ταυτίζεστε, μην προσκολλάτε, μη δημιουργείτε μόνιμες αρνητικές σκέψεις κι εμμονές… μην επιτρέπετε στις σκέψεις σας αυτές, από ψύχραιμους κι αποστασιοποιημένους παρατηρητές… σ’ άψυχες, άβουλες, μαριονέτες να σας μετατρέπουν…
 
αδυσώπητη ενέργεια οι σκέψεις… μανδύα, πέπλο ζωής, δημιουργούν… κυριολεκτικά, ασυνείδητα – συνειδητά την τροφοδοτούν… αργά η γρήγορα κι όσο επιμένουμε σ’ αυτές, στο μέλλον η υλοποίηση τους θα επιτευχθεί… επιστρεφόμενη στην πηγή ενέργειας τους… σ’ εμάς!!!…
 
μαύρο φόντο, το χώρο τούτο περιβάλει… ουδέποτε όμως έπαψαν όπως έχω ξαναπεί, τ’ όνειρα του να ‘ναι χρωματιστά… τι κι αν δε γνωρίζουμε ακόμα τους νόμους, που διέπουν κάποιες περιοχές… κάποιες οπτικές… αυτό δεν τους εμποδίζει στο ελάχιστο να υπάρχουν… και να υπάκουμε σ’ αυτούς πριν καν εκείνοι διατυπωθούν… ο νόμος όχι απλά υπάρχει, μα κι αλάνθαστα, σαν καλοκουρδισμένα ρολόγια ελβετικά, λειτουργεί…
 
εύκολο όχι, σαφώς μπορεί να μη φαντάζει… αδύνατο όμως;;;
 
καλή ανάΤαση!!!…
 
υ.γ. κι όταν πότε, που, πως, εμένα γιατί, με ρωτάς τα ερωτήματα σου μόλις έχουν απαντηθεί.