απόψε θα ταξιδέψω σκαρφαλωμένος στου φεγγαριού τη λάμα… θα ταξιδέψω πέρα απ’ τους ορίζοντες της καθημερινότητας… όχι θωπεία… μήτε όνειρο… πιο πέρα ακόμη… εκεί που καταλύεται τ’ όνειρο κι η φθορά έχει φθαρεί… εσύ κοιμήσου εγώ ονειρεύομαι για σένα… όλα τ’ άλλα είναι… αναπνοής σπατάλη!!!…
...κάποτε στα αλήθεια ταξίδεψες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποτε στα αλήθεια ήρθες.
Κάποτε σκούπισες ποτάμια τα δάκρυα.
Κάποτε σήκωσες ακάματα τον πόνο.
Τώρα όμως δεν είσαι όνειρο.
Τώρα είσαι εδώ!