ο θάνατος εισέρχεται στο στόμα μου… και σα φίδι τυλίγεται στα δόντια μου… μοιάζει με τριαντάφυλλο που ξεραίνεται… αποποιούμαι τη μάσκα της κατήφειας, που στους περιδεείς προσφέρετε… τοιχογραφώ με την παλέτα της ίριδας… τις επιφάνειες του μυαλού… που ακόμη και στο έρεβος… παραμένουν χρωματιστές… όχι, το ράπισμα σας είναι λίγο… δεν αρκεί!!!…
related posts
όνειρα
Μαρτίου 31, 2011
8
Να πω εξαιρετικό...;
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ναι λίγο...
Είναι πολύ… πάρα πολύ! Και μια τιμή που ενδεχομένως δεν την αξίζει…
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστώ θερμά!
Μια φορά και ένα καιρό… το Έρεβος μαζί με την αδελφή του την Νύχτα, με την μεσολάβηση του Έρωτα δημιούργησε τον Αιθέρα, το Φως του Ουρανού και την Ημέρα…
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρώματα χύθηκαν παντού!!!
Μια μελωδία γεμάτη αντιστίξεις πλημμύρισε τα πάντα !
Χαμογέλασε ο Δημιουργός της Ζωής και θαύμασε το έργο του…
Μια πλημμυρίδα χρωμάτων, περιχαρής έστεκε να θαυμάζει, ο δημιουργός…
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρώματα, φως κι εξαίσιες μουσικές, το είναι μας τυλίγουν, σε πείσμα του ερέβους του θανατερού, αυτή τη μοναδική στιγμή της πνευματικής επικοινωνίας, ανάμεσα σε ψυχές καθάριες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο άγγιγμα ψυχής, φίλε Ποιητή, δίνει ζωή!
δεν μπορεί κανείς να φτάσει στη χαραυγή, παρά μόνο μέσα απ’ το μονοπάτι της νύχτας... εκεί που όλα μετουσιώνονται σε χρώμα και φως… μ’ αισθαντικές μουσικές… η στιγμή, που το άγγιγμα ψυχής, φίλε μου Elegance, είναι ζωή!!!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝύχτα και Μέρα, Φως και Σκοτάδι, Χαρά και Πόνος, Ζωή και Θάνατος, οι αιώνιες αντιθέσεις, αναπόσπαστα στοιχεία της ύπαρξής μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δημιουργική έκφραση, πάντα μέσα απ' τον πόνο περνά, όμως η πραγμάτωσή της δίνει πληρότητα κι ευτυχία!
Με συντροφικούς χαιρετισμούς!
Η φίλη Elegance!
Xριστός Ανέστη!
ΑπάντησηΔιαγραφή